Ցեղասպանություն11:52, 13 Հունիս 2016
Թուրք հոդվածագիր. «Եթե Ցեղասպանությունը չքաղաքականացվեր, այն հիմա սոսկ հնէաբանական թեմա կլիներ»
Թուրքական «Nokta» ամսագրի թղթակից, հոդվածագիր Գյոքհան Օզգյունը անդրադարձել է Գերմանիայի խորհրդարանի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչմանն ու թուրքական քաղաքական շրջանակների ցուցաբերած անհամաչափ արձագանքին:
«Թուրքիայի իշխող «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության (ԱԶԿ - AKP) «անընդունելի ռասիստական արձագանքները» դատապարտող հոդվածագիրը հիշեցնում է ԱԶԿ-ի այն հայտարարությունը, թե Բունդեսթագի որոշումը լիովին քաղաքական որոշում է:
«Այո, ես էլ միանգամայն նույն կարծիքին եմ: Դա ամբողջապես քաղաքական որոշում է: Ավելին՝ Հայոց ցեղասպանության խնդիրը միանգամայն քաղաքական խնդիր է:
Եթե չլիներ ողջ մնացած հայերի և, մասնավորապես, հայկական սփյուռքի՝ 100 տարի շարունակ վարած քաղաքականությունը, այսօր ոչ ոք չէր խոսի Հայոց ցեղասպանության մասին: Այդ ճշմարտությունը կթաղվեր պատմության մեջ ու կդադարեր գոյություն ունեցող իրականություն լինելուց: Այն չէր ընդգրկվի մարդկության պատմության մեջ, այլ կվերածվեր սոցիոլոգիական և հնէաբանական խնդրի»,- գրում է հեղինակը:
«Փաստերը ինքնին քաղաքական խնդիրներ չեն, բայց դրանք օժտված են քաղաքական խնդրի վերածվելու ունակությամբ:
Թայիփ Էրդողանի թիմի համար, որը մի ժամանակ ամուր կառչել էր «ժողովրդավարություն», «քաղաքականություն» գաղափարներին, «քաղաքականություն վարելը» անսպասելիորեն դարձավ ողբերգական մի երևույթ: Բոլոր այն քաղաքական քայլերը, որոնց հեղինակը հենց իրենք չեն, սկսեցին բնութագրվել որպես «դավադրություն», «ահաբեկչություն», «հայրենադավություն», «իմպերիալիզմ»,- գրում է հեղինակը:
Օզգյունը ուշադրություն է հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ իրականում Բունդեսթագի կողմից հաստատված բանաձևի տեքստը Թուրքիայի համար շատ նպաստավոր և նրբանկատ ոճով է կազմված: Նա մեջբերում է բանաձևից այն մտքերը, որտեղ Գերմանիան, ճանաչելով հանդերձ Օսմանյան կայսրությունում հայերի դեմ կատարված ցեղասպանությունը, շեշտում է «Գերմանիայի մեղսակցությունը», «Հոլոքոստի եզակիությունը», հարգանքի տուրք մատուցում «հայերին փրկելու համար պայքար մղած քաղաքացիներին»:
Այսպիսով, ինչպես նկատում է հոդվածի հեղինակը, Գերմանիան փորձում է Թուրքիայի համար մեղմել իրավիճակը, ընդգծում, որ Հայոց ցեղասպանությունը 20-րդ դարի մեծ ողբերգություններից միայն մեկն էր, որ Թուրքիան միակ մեղավորն ու հանցագործը չէ, որ այնուամենայնիվ, եղել են նաև այնպիսի օսմանյան քաղաքացիներ, ովքեր օգնել են հայերին:
Օգյունը հորդորում է իր ընթերցողներին՝ գոնե մեկ անգամ կարդալ Բունդեսթագի ընդունած բանաձևի տեքստը, քանի որ, ըստ նրա, Թուրքիայում ժողովրդավարության մակարդակը ուղիղ համեմատական է այն քաղաքացիների թվին, ովքեր կարող են սկզբից մինչև վերջ կարդալ և մեկ -երկու րոպե մտածել այս բանաձևի մասին՝ անկախ դրա հանդեպ ունեցած իրենց դիրքորոշումից:
Հոդվածագիրն իր խոսքը եզրափակում է հետևյալ տողերով. «Արդեն պարզ հասկանալի է, որ էրդողանական Թուրքիան իրեն համարում է այլ քաղաքակրթություն, որ թե այլ մշակույթ: Իսկ հարցը, թե այս երկու աններդաշնակ քաղաքակրթություններից որն է դեռ ավելի գիշատիչ, թող որոշեն մեր այնքան հարգելի պատմաբանները. բայց ապագայի պատմաբանները, այլ ոչ թե անցյալի բանաստեղծները»:
Այս ենթաբաժնի վերջին նորությունները
Կա՞ արդյոք երաշխիք, որ հայկական կողմի հետ հարաբերությունները կարգավորելուց հետո մի օր թուրքը կրկին «թուրը չպիտի սրի»:
«1915-ին Թուրքիայի 13 միլիոն բնակչության 3 միլիոնը կազմում էին քրիստոնյա ժողովուրդները։ Այսօր բնակչությունը 86 միլիոն է, բայց քրիստոնյաների թիվը ընդամենը 50 հազար է: Ինչու՞»։
Յավաշը նշել է, որ չնայած Թրամփը Բայդենին հակառակ չի օգտագործել «ցեղասպանություն» եզրույթը՝ այդուհանդերձ երևում է, որ «1915-ի վերաբերյալ ընդհանուր դիրքորոշումը հիմնական գծերով շարունակվում է»։
Ուղիղ խոսք
Անկարայում հարձակում TUSAŞ-ի վրա․ մանրամասներ և վերլուծություն
ամենաշատ ընթերցված
Օրացույց
Հարցումներ
Այս տարի կբացվի՞ հայ-թուրքական սահմանը 2 երկրների քաղաքացիների համար:
արտարժույթ
| EUR | TRY | USD |
| 549.84 | 90.05 | 485.12 |