ERMENI HABER AJANSI

"Hürriyet" yazarı Mehmet Yaşin,  Ermeni mutfağını köşesine taşıdı.  İstanbul Ermenileriyle Ermenistan Ermenilerinin mutfaklarının birbirine hiç benzemediğini anlatan yazar, bu iki mutfağın bazı özelliklerine değiniyor. Ermenilerin gurur duyduğu bir meze olan  topikten söz eden Yaşin, eskiden Ermeni kızların çeyizine dört tarafı işlenmiş topik bezleri konulduğunu, topiği yapamayan kızların evlenmesi zor olduğunu dile getiriyor.

Yazar, şöyle devam ediyor :"Ermeni pilakisini de çok severdim. Sırf onu yemek için Tarabya’daki Kıyı’ya arada bir uğruyorum. Horoz fasulyesiyle yapılan pilakinin kıvamını her meyhane tutturamazdı. Yedikule’deki bir meyhaneye pilakisi yüzünden abone olmuştum o günlerde.

Topik, pilaki derken bir de uskumru dolmasının tiryakisi oldum. En lezzetli uskumru dolmasını Ortaköy’de, komşumuz olan Anahit Teyze’nin evinde yediğimi hatırlıyorum. Tadı hâlâ damağımdadır. Bir de Paskalya zamanı Ermeni komşularımızın evine gitmeyi severdim. Paskalya arefesinde geniş tavalarda bütün kalkan balığı pişirilirdi."

Bununla beraber Ermenistan'a gittiğinde buranın yemeklerinin İstanbul Ermenilerinin kullandığı yemeklerden çok farklı olduğuna yazan Yaşin, "Üç bin yıllık geçmişi olan, Urartular’a kadar uzanan Ermeni mutfağının, İstanbul’daki Ermeni mutfağıyla hiçbir benzerliğinin olmaması şaşırttı beni. Ne pilaki, ne topik, ne uskumru dolması, ne midyeli yemekler...

Mutfağın başköşesinde et oturuyordu. Biçimi adanakebabına benzeyen ama biraz lastikimsi dokusu olan Ermeni kebabı lezzetliydi. Dağdan, ovadan toplanan otlar da mutfakta çok kullanılıyordu. Bir şef bu otlardan tamı tamına 120 çeşit yemek yapıldığını söyledi. Pastırma zaten Ermeni işi. En lezzetli pastırmayı Erivan’da yediğimi söyleyebilirim. Pastırma, peynir, ekmek, sabah kahvaltılarımın değişmez üçlüsü oldu.

Et, sofraya kılıktan kılığa girmiş şekilde geliyordu. Kimi zaman köfte oluyor, kimi zaman kebap, kimi zaman bulgurun üstünde incik, kimi zaman pirzola, kimi zaman türlü, kimi zaman şişkebap. Ermenilerin milli yemeği olan ‘Harisa’yı (Keşkek) beğendiğimi söyleyemem. Çok suluydu ve etle buğday birbirleriyle özdeş olamamışlardı.

Turşularına bayıldım. Özellikle lahana turşusu nefesimi kesti. Zeytinyağlı lahana sarmasını kimin daha lezzetli yaptığına karar veremedim. İstanbul Ermenileri mi, yoksa Ermenistan Ermenileri mi? Damağım biraz İstanbul dedi ama!.. Karnıyarık gerçekten çok lezzetliydi. Aşçı koyun kıymasını esirgememişti. Ekmekleri de çeşit çeşitti, ben lavaşı tercih ettim.

Şaraplarını çok sevdim. Kırmızılar, özellikle et ağırlıklı yemeklerle iyi uyuşuyordu. Hele yemekten sonra ikram edilen konyak, Fransızları kıskandıracak kalitedeydi." Böylece Yaşin, Amerika'daki Ermeni diasporsı, İStanbul Ermenileri ve Ermenistan Ermenilerinin mutfağı olmak üzere birkaç çeşit Ermeni mutfağı olduğu kanaatine varıyor.