ERMENI HABER AJANSI

1 Aralık itibarıyla  Washington’da bullunan HDP eşbaşkanı Selahattin Demirtaş, ABD’nin bazı hükümet görevlileriyle buluşmanın dışında Washington’daki “Middle East” Enstitüsün’de gerçekleştirilen Türkiye hakkındaki 6. yllık konferansına katıldı. Konferansta hazır bulunan ABD’lı Ermeni başpiskopos Vicken Aikazian’ın , Ermeni Soykırımı’nın tanınmasına dair sorusuna cevaben HDP eşbaşkanı şunları kayetti:

“Türkiye’nin bunu da aşması gerektiğini ve cesaretle tartışması gerektiğini size söyleyeyim. AKP hükümeti zaman zaman Ermeni meselesiyle ilgil projeler koydu.  İşte karşılıklı milli maçlar yapıldı,  sınırın ticaretine açılması ile ilgili, karşılıklı güven oluşturmaya çalışıldı. Bu bir sureçtir, bunun sürdürülmesi gerekiyor.”

Dönemin Cunhurbaşkanı Abdullah Gül ile dönemin başbakanı Recep Tayip Erdoğan’ın , Ermenistan’a ve Ermeni halkına yönelik bazı adımlarını hatırlan Demirtaş, “Sonunda yüzleşilmesi gereken bir acı tarihi olaydan söz ediyoruz. Ve günümüzün Türkiye toplumunun da suçlanmadan yüzleşmeye doğru gidilmesi gerekiyor. Çünkü yüzleşme dediğimiz şey, yeni yaralar açmak değildir, yüzleşme dediğimiz şey, tam da bu toplumun acıyı yaşamış veya acıya ortaklaşmış kesimleriyle aynı acıda buluşturmaktır. Ve bir daha olmaması üzerine karşılıklı birbirine güven duymaktır. Yüzleşme böyle bir şeydir”ifadelerini kullandı.

Bunun tam anlamıyla Türkiye’de yeterince anlaşılmadığnı, geliştirmediğini dile getiren HDP eşbaşkanı, bazen hakikatleri araştırma komisyonların,  bu tür olayların ortaya çıkarılma ve yüzleşme konusunda yardımcı olabileceklerini iddia etti. Parlamentoda benzer komisyonların kurulması için zaman zaman tekliflerde bulunduklarını, fakat  sonuç alamadıklarını da kayededen Demirtaş, sözlerini şöyle sonlandırdı.

“Türkiye toplumu ile resmi olarak hükümet bununla ne zaman yüzleşir kestiremiyorum, ama arkamızda bütün bu acıları bırakarak da geleceğe yürüyemeyiz. Bunu da biliyoruz. Bunları Türk halkının, Türk milletini, Türk tolumunu suçlamak, mahküm etmek  için kullanılan bir argümandan öte, dediğim gibi iyileşmenin, iyiletşrmenin ve kardeşleşmenin fırsatına çevirebilsek, ve geçmişteki o bütün acıları bugün açık yürekliliğle kunuşup, tartışıp samimi bir özür dilemekle geleceğe güvenle bakabilirsek, o zaman belki iyi bir iş yapabiliriz diye düşünüyorum.