Ազեր Հասրեթ. «Ի՞նչ կլինի, եթե հայ-ադրբեջանական պատերազմը վերսկսվի»

Տարածաշրջան10:06, 27 Հունվար 2014

Ազեր Հասրեթ. «Ի՞նչ կլինի, եթե հայ-ադրբեջանական պատերազմը վերսկսվի»

Վերջին օրերին հայ-ադրբեջանական շփման գծում հակառակորդի սադրիչ ու դիվերսիոն գործողությունների հետևանքով լարված իրադրությունը պետարզմի վերսկսման մասին ենթադրությունների տեղիք է տվել: Թուրքական առաջատար օրաթերթերից «Միլլիյեթ»-ի բլոգում «Ազեր Հասրեթ» ստորագրությամբ հոդված է հրապարակվել, որտեղ հարց է բարձրացված. ի՞նչ կլինի, եթե Ադրբեջանի ու Հայաստանի հետ պատերազմ սկսվի: Հոդվածագիրը, հենց սկզբից աղավաղելով սահմանային միջադեպերի իսկությունը, նշում է, որ հայկական կողմը անընդհատ կրակ է բացում ադրբեջանական դիրքապահների ուղղությամբ, վերջիններս էլ հակադարձում են: Բացի այդ նշվում է, որ ադրբեջանական բանակն այլևս առաջվանը չէ (20 տարի առաջ):

«Հիմա Ադրբեջանն իրական սպառազինված բանակ ունի: Ամեն տեսակ զենք ունի, լուրջ կրթություն ստացած զորակազմ ունեցող բանակ է»,- գրում է Հասրեթը: Վերջինս փառաբանելով Ադրբեջանին` նշում է, թե այդ երկիրն արդեն ուժեղ բանակի տեր է, առանց որևէ մեկի օգնության կարող է «ոտքի վրա մնա» և բացի այդ էլ հարկ եղած դեպքում թիկունքին ունի Թուրքիայի աջակցությունը: Իսկ Հայաստանը, ըստ նրա, դժվար դրության մեջ է, շարունակվում է արտագաղթը, չի զարգանում տնտեսությունը: Հեղինակը անցկացրել է ներքոշյալ համեմատությունները:

25 տարի առաջ Ադրբեջանի բնակչության թիվը կազմում էր 7 մլն, այժմ` 9.5 մլն:

25 տարի առաջ Հայաստանի բնակչության թիվը կազմում էր 3.7 մլն, այժմ` 3 մլն:

Ադրբեջանի պետական բյուջեն 25 մլրդ դոլար է, որից 3 մլրդ դոլար հատկացնում է բանակին:

Հայաստանի պետական բյուջեն 3 մլրդ դոլար է կազմում:

Հոդվածագիրը համոզմունք է հայտնում, որ պատերազմի վերսկսման դեպքում Հայաստանը միայնակ կմնա, քանի որ Ռուսաստանը չի զորակցի Հայաստանին, իսկ պատճառը, ըստ նրա այն է, որ Ռուսաստանում բնակվող միլիոնավոր թյուրքերը բողոքի ալիք կբարձրացնեն ու ներսից կվնասեն Ռուսաստանին: Հասրեթը նշում է, որ Թուրքիայում ու միջինասիական երկրներում բազմաթիվ եղբայրներ ունի, ովքեր պատերազմի սկսվելուն պես կամավոր կզինվորագրվեն ադրբեջանական բանակին:

Անհասկանալի պաթոսով այս հոդվածագիրը գլխավոր ուշադրությունը դարձնում է նյութատեխնիկական, ֆինանսատնտեսական ու մարդաքանակի հարցերի վրա, առանց հասկանալու, որ սեփական հայրենիքի հողակտորի համար կռվող զինվորն այնպիսի ոգեղենության կրող է, որը հնարավոր չէ ոչ գնել, ոչ քարոզել: Այդ հարցում նույնիսկ Բաքվի նավթադոլարներն են անօգուտ:

Ermenihaber.am