ERMENI HABER AJANSI

Köşy yazarı Raffi A. Hermonn, uzun ve güzel bir yazısında  Ermenistan başkenti Yerevan'ın en özel köşelerini tariff ediyor. " İçinizdeki sesi duyun, ışığı görün, hele bir gelin!" başlıklı yazısında, " Zeki Müren’in Hayat bazen tatlıdır şarkısından tutun, Çaykovski, Rakhmaninov’a kadar taş plakları, Osmanlı edebiyatı, İstanbul’daki sahafları alt üst edip de bulamadığınız, Fransa’da Kültür Bakanı’na armağan ettiğinizde gözleri parlayacak kadar makbule geçecek, eski kitaplara kadar her şeyin" bulunabileceği vernisajtan bahsederken,

"Çıraklık, kalfalık, ustalık derecesine gelmiş ressamlar sergi açarlar burada… Ermenistan halkı için şairlik, taş ustalığı, yazarlık, seramik sanatçılığı ne ise ressamlık da öyle… Orta düzey yetenektekiler ressamlık ile geçinmeleri mümkün değil; ama onların orta dedikleri ressamlar, birçok Avrupa ülkesinde pek âlâ ressamlıkla yaşabiliyor; müzisyenleri de öyle…" diye yazıyor.

Yerevan'ın başka bir güzel köşesi olan Kaskad'a gelince, şehrin planını çizmiş olan Tamanyan'ın heykelinin burada bulunduğunu kaydeden yazar, " Yüzünüzü Tamanyan heykeline verdiğinizde, sağ baştaki "Cosi E la Vita" adlı restaurant… Daha sonra firmanın ticari ruhsat adının Sevag Şahin olduğunu öğreniyoruz." diye anlatıyor.

Yazar, "24 Nisan gibi bir yas gününe (o yıl tesadüfen) tekabül eden Paskalya-Kutsal Zadig bayramı günü, 2011 yılında, askerlik hizmetini yerini yaparken; terhisine 23 gün kala, bir başka erin tüfekle oynarken kazaen (!)’ vurarak öldürdüğü Sevag Şahin Balıkçı(yan)’ı hatırlıyorsunuz" diye Ermeni asker Sevag'ın kim olduğunu okuruna hatırlatıyor. 

"Ve işte hayat" anlamına gelen "Cosi E la Vita" adlı restaurant, Sevag Şahin Balıkçı(yan)'ın ablası Lerna Balıkçı (yan) ile eşi Şant Özder ve bir başka arkadaşlar Aleks Fındıkyan tarafından açılmıştır. Restaurant'ta, Sevag'ın sevdiği yemekler ikram ediliyor …

Kardeşinin vefatından sonra Lerna, beş yıl boyunca hiçbir şey yapamamış. "Beş yıldan sonra çözümü bulmuştum; öldürmek mi istediler, öyle bir şey yapacaktım ki, ilelebet Sevag’ı yaşatacaktım … Mamamın dolması ve Yayamın pilavını, Sevag’ın sevdiği tatlıları yaparak mesela..."

Düşlediği restaurant’ı bir başka yerde de açabildiğini söyleyen Lerna, Sevag’ın olayından sonra, hele Odin (oğlu) doğunca, geleceği düşündüğünü, korktuğunu dile getiriyor.  Sevag’dan sonra, belki de bilinçaltından gelen bir karadı Ermenistan'a taşınmak . Ve Ermenistan'a gelince kocası "Uçaktan inince vay be İtalya’ya benziyor, demiş", Ermenistan'a hayran kalmış , daha sonra burada bir ev almaya, bir restaurant açmaya, ve Sebag'ı böyle yaşatmaya karar vermiş…